top of page
Foto van schrijverIeke

Heel veel bloemen...en een beetje onkruid.

Heerlijk na zo'n dag als vandaag. 

Even in m'n tuin. Onkruid wroeten.

Zonder handschoenen. Gewoon met mijn handen in het zand. 

Effe aarden. Letterlijk. 


Wat ging er veel door mijn hoofd vandaag. 

Gewoon door te zijn op een bepaalde plek. Dat gebouw, die vibe. Die stad. 

Vandaag was ik er weer. Mijn zoon had daar zijn eerste kennismaking en was lyrisch.

Ik herken het gevoel. Had het toen ook daar.

Maar o.. wat was ik onzeker in die tijd en wat was het voor mij een moeilijke periode omdat mijn vader plotseling overleed. 


Na een uur komt hij naar buiten. Vol energie. Fantastisch was het.

Zo'n fijne docent en wat een concrete plannen ineens! Hij stroomt letterlijk over.

Ik voel me trots dat hij zo in zijn kracht staat en toch ook zo ontzettend bescheiden en dankbaar is. Wat doet hij dat mooi. 

En wat gun ik het hem om zo'n fantastisch doel te hebben.

Ik zie dat het hem zo gelukkig maakt. 


Ik voel van alles tegelijk.

Van hem en ook van mezelf. Ik voel onze verbintenis in deze.

Letterlijk door deze plek, deze mensen....deze passie. 

En ik voel wat hier allemaal van huist. In mij.

Heel veel mooie bloemen en nog een klein beetje onkruid. 😉 

Even hebben we het er samen over.

Maar ik gun hem straks vooral zijn eigen herinneringen.

Blanco hier in te stappen. Met zijn eigen energie. Zijn eigen droom na te gaan.

Al toont hij gelijkenissen met de mijne toendertijd.

Hij gaat zijn eigen pad belopen. Hij durft te gaan. Zijn hart te volgen.

Ongelofelijk wat mooi. Maakt mij dan niet uit waarheen.


Ik voel het als een kans om zelf dit boek ook weer eens open te doen. 

Dat is ook een voordeel van ouder (mogen) worden....toch?

Ik krijg de kans om dingen die nog een keer op mijn pad komen, te her-beleven. 

Ik mag mijn "oude boeken" uit mijn eigen emotionele bibliotheek halen.

Even doorvoelen en een nieuw plekje geven. Zo noem ik dat dan maar. 

Wat dingen herschrijven...en ik mag er ook weer volop, opnieuw van genieten.

Daarna mag ik het boek weer terugzetten.

Op de plek waar het nu thuis hoort. 


Dat deed ik zojuist even in mijn tuin. 

Nu met zwarte vingers even gauw dit op papier zetten.

Wat fijn toch! 

Dankbaar voor al dit moois. 

Voor al die bloemen en dat beetje onkruid van vandaag. 


Mij-mering van Ieke 

18 mei 2024.

een echte 22 🥰




Comments


bottom of page